Ronda położona ponad urwiskiem i cztery białe miasteczka: Montejaque, Grazalema, Setenil de los Bodegas oraz Alora, to temat dzisiejszej wycieczki.

We wpisie:

• niezwykle położona Ronda i jej zabytki
• co wspólnego ma most w Rondzie z powieścią „Komu bije dzwon” E. Hemingwaya
• urokliwe białe miasteczka

Informacje ogólne

Na zwiedzanie Rondy należy przeznaczyć przynajmniej jeden dzień. Choć miasto wydaje się nieduże, zadziwiająco szybko płynie czas na spacerze, zaglądaniu w ciekawe miejsca i podziwianiu widoków.

Innym celem wycieczki może być utworzony w Andaluzji Szlak Białych Miasteczek (Ruta de los Pueblos Blancos), który łączy 19 miejscowości położonych w górach Sierra de Grazalema. W rzeczywistości jest ich znacznie więcej, właściwie w każdej wiosce znajdują się pomalowane na biało budynki. My odwiedziłyśmy cztery miejscowości: dwie z listy Szlaku oraz dwie odwiedzone po drodze.

Ronda – co warto zobaczyć

Miasto jest niezwykle położone nad przepastnym wąwozem rzeki Guadalevin, którego brzegi spina most (Puente Nuevo). Po obu stronach wąwozu znajduje się starówka składająca się z nowszej chrześcijańskiej części Mercadillo i starszej mauretańskiej Ciudad.

Nowy Most (Puente Nuevo)

Most Puente Nuevo spina skalne ściany wąwozu. Wybudowany został w XVIII w. w miejscu wcześniejszego, który się zawalił. Obecny obiekt ma 66 m długości i jest zawieszony 98 m nad dnem wąwozu. Z każdej strony, czy to z boku, czy z dołu wygląda spektakularnie.

Jaki związek ma most w Rondzie z powieścią „Komu bije dzwon” Ernesta Hemingwaya?
Powieść „Komu bije dzwon” opowiada o oddziale partyzanckim walczącym w czasie wojny domowej w Hiszpanii (1936-1939). W trakcie tej wojny z mostu w Rondzie zrzucono około 5 tys. osób i to wydarzenie ma odzwierciedlenie w powieści Hemingwaya. Natomiast tytuł książki został zaczerpnięty z tekstu angielskiego poety Johna Donna „(…) Dlatego nigdy nie pytaj, komu bije dzwon; bije on tobie.”

Stary Most (Puente Viejo)

Dalej idziemy wzdłuż wąwozu dzielnicą Mercadillo w kierunku Starego Mostu (Puente Viejo). Po drodze uliczki nowszej części starówki z charakterystycznymi kratami w oknach.

Z Puente Viejo oraz przylegającego parku (Jardines De Cuenca) rozciągają się widoki na okolicę, wąwóz oraz Puente Nuevo.

W pobliżu (60 m) przy ulicy C. Real można zobaczyć ciekawą fontannę zwaną Fontanną Ośmiu Kranów (Fuente de los Ocho Caños). Fontanna pochodzi z XVIII w. i została wybudowana z kamienia i jest jakby dwustronna. Z jednej znajduje się osiem kranów (stąd nazwa) gdzie woda spływa do ośmiu „umywalek”. Po drugiej stronie znajduje się jeden basen pełniący rolę poidła dla zwierząt, zasilany nadmiarem wody z poprzedniego.

Łaźnie arabskie (Baños árabes)

Teraz schodzimy ścieżką i schodami w dół w kierunku łaźni arabskich. Wybudowane w XIII-XIV w. Baños árabes to jeden z najlepiej zachowanych tego typu zabytków w Hiszpanii. Łaźnie podzielone były na trzy części: z zimną wodą, ciepłą oraz z gorącą wodą. Budowla ma łukowate sklepienie wsparte na ceglanych kolumnach.

Godziny otwarcia: wt.-pt. 9.30-19.00, pn. i sb. 10.00-14.00 i 15.00-18.00, nd. 10.00-15.00;
Bilety: normalny 4,50 EUR; ulgowy 3 EUR.

Kościół Świętego Ducha (Iglesia del Espíritu Santo)

Dalej idziemy drogą a następnie brukowaną ścieżką po zewnętrznej stronie murów. Trasa pnie się w górę do momentu kiedy przekraczamy obwarowania.

Tu oglądamy Kościół Św. Ducha (Iglesia del Espíritu Santo). Obiekt powstał na przełomie XV i XVI w. w stylu gotycko-renesansowym.

Godziny otwarcia: był otwarty około południa, ale nie dotarłam do szczegółowych informacji;
Bilety: 1 EUR.

Kościół (Iglesia de Santa Maria la Mayor)

Wchodzimy na starszą, mauretańską część starówki. Tu trzeba pospacerować uliczkami, zajrzeć na najładniejszy plac dzielnicy mauretańskiej, Plaza Duquesa de Parcent oraz do znajdującego się obok kościoła (Iglesia de Santa Maria la Mayor). Kościół powstał w wyniku przebudowy meczetu w XV w. Koniecznie wejdź na wieżę kościoła skąd zobaczysz widoki na okolicę.

Godziny otwarcia: codziennie od 10.00 – 18.00/20.00 w zależności od sezonu;
Bilety: normalny 4,50 EUR; ulgowy 2 lub 3 EUR; w cenie wejście na dzwonnicę.

Plaza de Maria Auxiliadora i zejście do wąwozu

Plaza de Maria Auxiliadora jest kolejnym przyjemnym placem, a ponieważ znajduje się nad urwiskiem, można stąd podziwiać świetne widoki na okolicę.

Stąd też wychodzi najkrótsza ścieżka prowadząca do wąwozu, na końcu której można spojrzeć na słynny most (Puente Nuevo) z innej perspektywy. Niestety w trakcie naszego pobytu ścieżkę zamknięto z powodu uszkodzeń. A ponieważ inna trasa piesza była zbyt odległa, postanowiłyśmy zjechać na dół samochodem. Prowadzi tam stroma droga, przy której znajduje się parking i widok na most.

Promenada nad wąwozem

Mostem Puente Nuevo wchodzimy do nowszej dzielnicy Mercadillo. Teraz idziemy promenadą nad urwiskiem. Szeroki chodnik prowadzi nas na kolejne punkty widokowe, choć w rzeczywistości z każdego miejsca roztaczają się widoki na bliższą i dalszą okolicę. Po drodze miniesz dwa parki oraz arenę do walki byków.

Wiszące Domy (Casas Colgadas)

W niektórych miejscach tuż nad urwiskiem wybudowano domy, które miejscowi nazwali Wiszącymi Domami. Ich ściany wychodzą bezpośrednio na przepaść lub są oddzielone od niego wąskim tarasowym ogrodem.

Dzielnica Mercadillo

Dzielnica Mercadillo to nowsza część starówki. Oprócz promenady nad urwiskiem nie ma tu bardziej znaczących zabytków. Można przejść się ulicami, gdzie część z nich wyłączono z ruchu zamieniając na deptaki ze sklepami. Zajrzyj też na najładniejszy plac tej części miasta, Plaza del Socorro, otoczony restauracjami.

Białe miasteczka

Aby odwiedzić wszystkie miasteczka umieszczone na Szlaku Białych Miasteczek (Ruta de los Pueblos Blancos) należałoby przeznaczyć kilka dni. Nam w ciągu jednego dnia udało się odwiedzić cztery (dwa z listy Szlaku…, dwa odwiedzone po drodze), przy czym ostatnia była naszym miejscem noclegu. W planie było więcej. Spowolniła nas urokliwość miasteczek oraz problemy ze znalezieniem miejsc do zaparkowania samochodu.

Montejaque

Pierwszą odwiedzoną miejscowością było Montejaque (poza listą Szlaku…). Samochód zaparkowałyśmy na pierwszym możliwym małym parkingu i to była dobra decyzja. Dalej uliczki robiły się coraz węższe. Spacer między białymi domami z ceramicznymi detalami to duża przyjemność. „Wisienką na torcie” był mały rynek z fontanną będącą jednocześnie rondem. I jak to w takich miejscach bywa, w otoczeniu ratusza, kościoła i kawiarenek. Trochę długo trwało wypicie porannej kawy w towarzystwie miejscowych. Innych turystów nie było.

Grazalema

Grazalema (z listy Szlaku…) było już bardziej tłoczne i odwiedzane przez wycieczki. Miałyśmy też mały problem z zaparkowaniem auta. Po kilkukrotnym objechaniu parkingu w centrum, zjechałyśmy niżej w okolice stacji benzynowej. No cóż trzeba było dojść kawałek pod górę. Centralnym punktem miejscowości jest plac Plaza de España. Parę kroków od głównego placu znajdują się miejsca widokowe. Przeszłyśmy też uliczkami, miejscami w kwiatowych dekoracjach.

Warto też zwrócić uwagę, że w pobliżu Grazalemy znajdują się lasy dębu korkowego.

Jak pozyskuje się korek?
Korek pozyskuje się z drzew dębu korkowego, które rosną w południowo-zachodniej Europie i północno-zachodniej Afryce. Pierwszy raz korę zdejmuje się z drzew mających 25-30 lat i obwód przynajmniej 60 cm. Kolejny zbiór można wykonać po minimum 10 latach. Drzewa dębu korkowego żyją około 200 lat.

Setenil de las Bodegas

Setenil de las Bodegas (z listy Szlaku…) jest najciekawszą z odwiedzonych miejscowości, a właściwie jej część położona w wąwozie. Tutaj domy wmurowane są w skały, a miejscami skały tworzą „zadaszenie” nad budynkami i chodnikiem. Wygląda to niezwykle urokliwie. Oczywiście tą część tłumnie odwiedzają wycieczki i turyści indywidualni.

Tutaj był też największy problem z zaparkowaniem samochodu. Znalezienie wolnego miejsca przy uliczkach biegnących ponad wąwozem graniczy z cudem, a nieliczne małe parkingi były całkowicie zajęte. Dopiero po wyjechaniu poza miejscowość auto zostawiłyśmy na szerokim poboczu.

Alora

Alora (poza listą Szlaku…) była naszym miejscem noclegu. Nie jest to miejscowość do której warto specjalnie przyjechać, ale dla nas, na krótki spacer była w sam raz. Miejscowość położona jest na wzgórzu, więc mamy widok na okolicę i twierdzę. Fortyfikacje położone są na drugim wzgórzu i chyba można dojechać w ich pobliże. Niestety z powodu braku czasu nie dotarłyśmy do twierdzy, ale ładnie prezentowała się w dzień i w nocy. Nasze zwiedzanie ograniczyło się do spaceru uliczkami Alory. Z parkowaniem samochodu nie było problemu. W pobliżu centrum znajduje się duży parking.

Gdzie dalej

Odwiedzić miasta leżące w pobliżu: Sewillę, Malagę, Granadę i Kordobę albo wybierz się w góry Andaluzji.

Spacerując po białych miasteczkach nasunęły mi się skojarzenia z wyspą Lanzarote oraz greckimi Cykladami, tam też domy są białe.

Inne miejsca które odwiedziłam zobacz na mapie.

Jeśli zechcesz czytać podobne artykuły, proszę zapisz się na mój newsletter. Będzie mi miło, jeśli dołączysz do grona pasjonatów podróży.

http://