2 dni w Granadzie – co zobaczyć? Miasto głównie kojarzy się ze wspaniałym pałacem i ogrodami Alhambry. Ale ma do zaoferowania także inne interesujące miejsca, takie jak katedra, dzielnica Albaicin, promenada nad rzeką los Tristes i wiele innych.
We wpisie:
- piękna Alhambra i Generalife
- klimatyczna dzielnica Albaicin oraz wnętrze jednego z domów
- widoki na Alhambrę z różnych punktów Granady
- katedra i zdumiewająca barokowa bazylika
Informacje ogólne
Granada położona jest w Andaluzji u podnóża gór Sierra Nevada. To górskie pasmo jest najwyższym na Półwyspie Iberyjskim, gdzie szczyty przekraczają 3 tys. metrów.
W średniowieczu Granada była centrum ostatniego państwa muzułmańskiego na Półwyspie Iberyjskim, w związku z tym zachowało się sporo zabytków z tamtych czasów. Najcenniejszym z nich jest Alhambra. Nieco więcej na temat historii miasta dowiesz się tutaj.
Atrakcje Granady
Alhambra
Alhambra to warowny zespół pałacowy z pięknymi ogrodami, wybudowany w XIII w. przez Nasrydów, później rozbudowany. Kompleks składa się z dwóch części: twierdzy (Alhambry), gdzie toczyło się życie polityczne oraz letniej rezydencji (Generalife).
Twierdza (Alhambra)
Kompleks budynków twierdzy składa się z zamku (Alcazaba), to najstarsza część Alhambry. Ponadto w jego skład wchodzi Mexuar czyli część mieszkalno-administracyjna przeznaczona dla urzędników państwowych oraz Pałac Nasrydów, największy obiekt w kompleksie Alhambry.
Cały kompleks jest arcydziełem sztuki arabskiej, zadziwia bogactwem dekoracji – kolumnady, stalaktytowe sklepienia, elementy drewniane, płytki ceramiczne i malowidła ścienne oraz stiuki, które odlewano z masy gipsowej w wyrzeźbionych formach.
W obrębie Pałacu Nasrydów znajduje się kilka dziedzińców, a tym najpiękniejszym jest Dziedziniec Lwów. Otacza go galeria ze 124 smukłymi kolumnami. Pośrodku znajduje się alabastrowa fontanna otoczona przez 12 lwów.
Na terenie całego pałacu zauważysz małe fontanny i „rynny” w posadzkach, w których płynęła i nadal płynie woda – to ówczesna klimatyzacja.
Generalife
Generalife, oddzielone od Alhambry głębokim wąwozem, to letnia rezydencja emirów mauretańskich. Kompleks pałacowo-ogrodowy założono w XIV w. na miejscu wcześniejszych pastwisk i sadów.
Pawilony pałacowe toną w zieleni i kwiatach a ogrody ozdabiają sadzawki, fontanny, wodotryski, tarasy i galerie. I róże. Niezliczona ilość róż, które kwitły w trakcie naszego pobytu (początek maja). Wrażenia niezapomniane. Dopełnieniem są wspaniałe widoki z ogrodowych tarasów na Alhambrę oraz dzielnicę Albaicin.
Całość (Alhambra i Generalife) wpisano na listę UNESCO.
Godziny otwarcia: codziennie od 8.30 – 18.00/20.00 w zależności od pory roku.
Bilety: 19 EUR za wstęp do Alhambry, Generalife i Pałacu Nasrydów
Informacje praktyczne dotyczące Alhambry
Bilety. Bilety kup wcześniej przez internet, najlepiej na oficjalnej stronie Alhambry. Do wyboru jest kilka możliwości, ale zwróć uwagę aby bilet obejmował Pałac Nasrydów. Wstęp do Pałacu Nasrydów kupujesz na konkretną godzinę, w pozostałe miejsca wchodzisz zgodnie z datą biletu (godzina nie ma znaczenia).
(My kupowałyśmy dwa miesiące wcześniej i już na niektóre godziny bilety wyprzedano.)
Ile czasu przeznaczyć na zwiedzanie. Oficjalnie podaje się minimum 3 godziny. Nam pobyt na terenie kompleksu zajął około 6 godzin.
Dojazd. W okolice wejścia na teren Alhambry dojedziesz autobusami C30 i C32.
Zabytkowe centrum Granady
Zabytkowe centrum, to tętniący życiem fragment miasta. W większości eleganckie, kilkupiętrowe budynki ciągną się wzdłuż wąskich ulic, z których część zamieniono w deptaki. Sporo tu placów np. Plaza de Bib-Rambla z fontannami i pomnikami.
To tutaj znajduje się Katedra a nieopodal na ruchliwym Plaza Isabel La Catolica pomnik siedzącej na tronie królowej Izabeli i klęczącego Krzysztofa Kolumba. W różnych miejscach tej części miasta odbywają się koncerty i fiesty. Nasz pobyt przypadł w Święto Krzyża. Ustawia się wtedy dekorowane kwiatami krzyże, a mieszkanki zakładają barwne tradycyjne suknie.
Katedra
Budowę Katedry (Catedral de Santa Maria de la Encarnación) zleciła królowa Izabela I Katolicka w XIV w. Jednak budowa ciągnęła się przez kolejne 200 lat. co wpłynęło na jej gotycko-renesansową architekturę. Katedra posiada pięć naw, boczne kaplice i kaplicę główną Capilla Mayor. Jej ogromne wnętrze o długości 116 m wypełniają witraże, obrazy, rzeźby i inne dzieła sztuki, które na tle białych powierzchni prezentują się niezwykle efektownie. Wrażenia dopełniają wysokie białe kolumny.
We wnętrzu katedry wystawiono olbrzymie księgi z nutami. Wielkie znaki umożliwiały „czytanie” całemu chórowi jednocześnie. Dla mnie była to niezwykła ciekawostka, nigdy wcześniej czegoś takiego nie widziałam.
Godziny otwarcia: pn.-sb. 10.00 – 18.15, nd. 15.00-18.15.
Bilety: 5 EUR normalny, 3,50 EUR ulgowy.
Kaplica Królewska
Kaplica Królewska (Capilla Real) przylega do katedry. W jej wnętrzu znajdują się sarkofagi Królów Katolickich – Ferdynanda Aragońskiego i Izabeli Kastylijskiej. Z władcami tymi związane są dwa wielkie wydarzenia: uwolnienie spod władzy muzułmańskiej i odkrycie Ameryki przez Krzysztofa Kolumba. W kaplicy znajduje się także wiele eksponatów sakralnych.
Wewnątrz obowiązuje zakaz fotografowania.
Godziny otwarcia: pn.-sb. 10.00 – 18.15, nd. 15.00-18.15.
Bilety: 5 EUR normalny, 3,50 EUR ulgowy.
Bazylika św. Jana Bożego
Bazylika św. Jana Bożego (Bazylika de San Juan de Dios) wybudowana została w XVIII w. w imponującym stylu barokowym z freskami i złotymi zdobieniami. Jest to kościół pw. św. Jana Bożego (1495-1550), który zapoczątkował zakon Bożego Miłosierdzia zwanych bonifratami. W bazylice znajdują się relikwie świętego.
Tak, ta ogromna ilość złoceń wprawiła mnie w osłupienie i w tym stanie trwam do teraz. Widziałam już wiele kościołów i stylów architektonicznych, ale nigdzie wcześnie aż takiego przepychu na na tak dużych powierzchniach. Wśród kapiącego złota można stracić kontakt z rzeczywistością albo wystraszyć się małych złotych trumienek z kośćmi zmarłych lub spotkać Marię w makijażu i królewskim stroju. Miotały mną skrajne emocje, więc wolnym krokiem opuściłam kościół.
Godziny otwarcia: pn.-sb. 10.00 – 19.00, nd. 10.00-12.00 i 13.30-19.00.
Bilety: 7 EUR normalny, 6,00 EUR ulgowy.
Dzielnica Albaicin
Albaicin to zabytkowa mauretańska dzielnica, położona na wzgórzach, naprzeciwko Alhambry. W czasach władców arabskich była najbogatszą i gęsto zamieszkaną częścią miasta. Warto pospacerować wąskimi krętymi uliczkami z niską zabudową bielonych domów. Z wielu miejsc będziesz mieć widoki na oddzieloną wąwozem Alhambrę, a jednym z najlepszych punktów widokowych jest z Mirador de San Cristobal. Dalej zejdź w kierunku wąwozu ulicą Camino Nuevo de San Nicolas, wstępując po drodze do domu malarza Maxa Moreau.
Mirador de San Cristobal
Mirador de San Cristobal to punkt widokowy na Alhambrę, znajdujący się na terenie dzielnicy Albaicin. Od katedry dojdziesz tu w ciągu 20 minut. Idzie się cały czas pod górę.
Muzeum malarza Maxa Moreau
Wstąp do muzeum malarza Maxa Moreau (Carmen de Max Moreau), nawet jeśli nie interesujesz się malarstwem. Będziesz mieć okazję zobaczyć jak wygląda dom mieszkalny w dzielnicy Albaicin.
Malarz Max Moreau (1902-1992) pochodził z Belgii. Portretował mężczyzn i kobiety również z krajów arabskich, a także sceny uliczne Paryża, Granady i Afryki Północnej. Znaczne dochody przyniosło mu portretowanie arystokracji, artystów filmowych, teatralnych i operowych (m.in. Anthony Quinn, Henry Fonda). Wraz z żoną wiele podróżował, zmieniał miejsca zamieszkania. W 1966 r. na stałe przeprowadził się do Granady i mieszkał tu do śmierci.
Na jego dom składają się trzy niewielkie budynki położone na rożnych poziomach połączone patiami. Całość nie jest duża ale sprawia wrażenie miejsca przytulnego. Wewnątrz pomieszczeń zobaczymy wyposażenie, pamiątki związane z artystą oraz trochę jego prac. Swój majątek przekazał miastu.
Godziny otwarcia: wt.-sb. od 10.30-13.30 i 17.00-19.00; niedziela, poniedziałek i cały sierpień nieczynne.
Wstęp bezpłatny.
Adres: Granada, Camino Nuevo de San Nicolas 12.
Promenada nad rzeką Los Tristes
Na Promenadę (Paseo de los Triste) zagospodarowano teren nad rzeką Los Tristes, u podnóża dzielnicy Albaicin. Znajdziesz tu miejsca spacerowe z ławkami, restauracje i oczywiście widok na górującą nad wąwozem Alhambrę.
Gdzie dalej
Gdzie dalej? Do Malagi, do Kordoby, do Sewilli albo na łatwe górskie szlaki.
Inne miejsca które odwiedziłam zobacz na mapie.
Jeśli zechcesz czytać podobne artykuły, proszę zapisz się na mój newsletter. Będzie mi miło, jeśli dołączysz do grona pasjonatów podróży.
