Ławka to dość pożądany obiekt dla podróżnika i nie tylko. Wyszukałam trochę informacji dotyczących historii ławki. Czy we wcześniejszych wiekach była tak popularna jak obecnie? .
.Na ławce możemy przysiąść w parku, w ogrodzie, na ulicy, przy szlaku turystycznym i jeszcze w wielu innych miejscach..
Są wszędzie, w każdym mieście i wiosce. Mogą być zwyczajne, pięknie, nowoczesne, zabytkowe, zadbane, zniszczone..
Możemy na nich usiąść w cieniu drzew i wpatrywać się w otaczającą przestrzeń albo na przystanku w oczekiwaniu na autobus.
Ale nie zawsze tak było
W starożytności na terenie Grecji, Rzymu czy Persji występowały tylko ławki ogrodowe lub umieszczane w domach. Wykonywano je z marmuru lub innego kamienia. Były estetyczne i wytrzymałe. Możemy na nich usiąść i dziś..
.W średniowieczu pojawiły się w ogrodach zamkowych ławki darniowe. Na konstrukcji z cegieł lub desek znajdowało się siedzisko pokryte darnią, chociaż czasami siano także aromatyczne zioła.
W okresie renesansu ławki nie były szczególnie popularne. Ustawiano je głównie w okolicy budynku pałacowego z przeznaczeniem do gier i zabaw. Materiałem był bogato zdobiony kamień.
Ławki trochę bardziej popularne stały się w baroku. Materiałem z którego je wykonywano był również zdobiony rzeźbą lub płaskorzeźbą kamień. Wyróżniał je brak oparć.
Przełomowym okresem był koniec XVIII wieku. Na ten okres przypada początek rewolucji przemysłowej, który wywołał ogromny napływ ludzi do miast. Nastąpiła ogromna zmiana trybu życia. Budowano koleje, dworce. Pojawiły się samochody, powstały publiczne parki. Zaczęto również zagospodarowywać ulice i place, montować latarnie gazowe, stawiać słupy ogłoszeniowe. Mała architektura zagościła w przestrzeni nowoczesnych miast a ławki stały się jej ważnym elementem.
.W tym czasie zaczęto produkować ławki w tańszej wersji i z lżejszych materiałów. Różniły się kształtami, formą i wykonaniem. Składały się głównie ze stalowej konstrukcji i drewnianego siedziska. Pozwoliło to uzyskiwać bardziej fantazyjne kształty.
Od tego czasu designerzy próbują tworzyć ławki, które zaskakują, zwracają uwagę. Czasem jest to rozpoznawalny element miasta np. ławka Williama Heerleina Lindleya zasłużonego dla powstania i rozwoju miejskich wodociągów w Warszawie.
Ławka może być też charakterystyczna dla danego regionu czy kraju jak np. w Hiszpanii czy Portugalii ławki pokryte azulejos czyli malowanymi ceramicznymi płytkami.
Do produkcji współczesnych ławek stosuje się kamień, drewno, beton, żeliwo, metal, tworzywo sztuczne lub połączenie tych materiałów.
Ławki nowoczesne
Ławki z widokiem
Można też usiąść na ławce w cieniu drzewa i przeczytać fraszkę Jana Kochanowskiego „Na Lipę”. Czy autor pisał ją siedząc pod drzewem na ławce?
Gościu, siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie!
Nie dójdzie cię tu słońce, przyrzekam ja tobie,
Choć się nawysszej wzbije, a proste promienie
Ściągną pod swoje drzewa rozstrzelane cienie.
Tu zawżdy chłodne wiatry z pola zawiewają,
Tu słowicy, tu szpacy wdzięcznie narzekają.
Z mego wonnego kwiatu pracowite pszczoły
Biorą miód, który potym szlachci pańskie stoły.
A ja swym cichym szeptem sprawić umiem snadnie,
Że człowiekowi łacno słodki sen przypadnie.
Jabłek wprawdzie nie rodzę, lecz mię pan tak kładzie
Jako szczep napłodniejszy w hesperyskim sadzie.
..Miejsca które odwiedziłam zobacz na mapie.